1990'ların Çizgi Filmleri

90lar’da çocuk olma susam sokağındaki kırpıkı, minik kuşu, kurabiye canavarını izlemiş olmak.

Çok sevilen, neşeli, uçuk kaçık bir çizgi filmdi. Düğme Burun'un babası Çilek Araştırma Merkezi başkanıydı Düğme Burun bir gün babasının yerine çileklerle uğraşırken , çilek almaya gelen bir uzaylının gemisine atlayıp Meyve gezegenine gitmişti. Burada kendisini esir almaya çalışan gezegen halkından kızımızı Ekmek Kadayıfı amcası kurtarmıştı Düğme Burun yaz tatilini bu tatlı amcayla geçirmeye karar veriyor ve Meyve gezegeninde maceradan maceraya koşuyor, coşuyordu.

 

Birgün TRT'de "az sonra çizgi film Küçük Lulu" diye bir yazı çıktı, ben de bunu çok sevdiğim Çiçek Kız Lulu zannederek hevesle ekran karşısına kuruldum, bir de ne göreyim, bu bücür kız! O zamandan beri Lulu ile pek hoşlaşmam. Bu Lulu'nun lüleli saçları, hiç değişmeyen kırmızı elbisesi, bir de eteğinin altından görünen fırfırlı paçalı pazen donu vardı. Sürekli yaramazlık yapar, şişko bir oğlanla uğraşırdı. Çocukluğumuzun çizgi filmlerinden biriydi yaramaz küçük Lulu.

Filmlerdeki tiplerin oynadığı çizgi filmden önce işte bu hayalet avcıları vardı, 2 tane alakasız tiple çok gelişmiş bir goril başroldeydi. Tiplerin biri ince uzun sarışın, öbürü kalındı, uzun bir palto giyer, tayyareci gözlüğü takardı. Bunların kurukafalı bir telefonu vardı, çangır çungur çalar, bizimkiler öcülerin peşine koşarlardı. Çok eğlenceli, matrak bir çizgi filmdi. Sonradan bildiğimiz hayalet acvıları "real ghostbusters" olarak ortaya çıkmıştı, öz hakiki koç turizm hesabı.

Yine TRT tarafından yayınlanmış, herkesi etkilemiş bir çizgi film idi. Bu çizgi filmde çocuklar, pinpon masası gibi bir masa üzerinde ufacık robotları dövüştürürlerdi, hem de bunlar laptopla yönetirlerdi. Seksenlerde laptop görülmüş duyulmuş şey değildi bizim memlekette. Kahramanımız Sanşiro'nun robotunun adı Jumaru'ydu. Jumaru oyunun başlarında dayak yese de sonunda toparlanır, herkesi döverdi. Jumaru kırılıp bozuldukça Sanşiro ile beraber ekran başında biz de ağlardık. O günlerde pek çok çocuk evde Jumaru imal etmeye kalkıp koltukları yakmış, annesinden dayak yemişti.

Barbar Conan ile hiç alakası olmayan, fütüristik çigi filmler ekolünden bir diziydi. Bu çizgi filmde 2008 yılında korkunç bir nükleer silahın patlamasıyla dünyamız sulara gömülüyordu. İnsanlar uzay gemileriyle kaçmaya çalışırken kötüler bunları engellemiş, gemiler sularla kaplı dünyaya dönüp kaybolmuşlardı, yalnızca bir gemi dünya üzerinde kalan küçük bir toprak parçasına inebilmeyi başarmıştı. Bizim ufaklık Conan bu adada yıllar sonra doğmuş ve dedesiyle yaşarken, birgün sahilde Lana diye bir kız bulmuştu. Sonra kötüler bu kızı kaçırınca, kızın peşinden gidip diğer insanları aramaya koyulmuştu.

Sebastian Pireneler'de yaşayan kimsesiz bir oğlandı. Annesi bunu doğurduktan sonra aslen bir Çingene olduğu için yerinde duramamış ve dağlarda gezmeye gitmiş ama bir türlü geri dönmemişti. Yaşlı bir dayıyla yaşayan Sebastian bir gün Belle isimli kocaman bir köpek bulmuştu, bunu köylüler canavar sanıyor, adam öldürmekle suçluyorlardı. Sebastian, Belle'i alıp dağlara kaçmış, annesini aramaya başlamıştı. İşte biz de bu köpek ve çocuğun dağlardaki maceralarını izlemiştik. Yanlış hatırlamıyorsam bir de minicik bir köpek daha vardı bu çizgide. Sonunda ne olduğunu anımsayan lütfen anlatsın.

Yıllarca hem çizgi romanlarını okuyup hem de çizgi filmini izlediğimiz en sevilen kahramanlardan biri de cesur Galyalı Asteriks'ti. Bunlar Roma işgali altında inleyen Fransa'da bir türlü ele geçirilememiş minik bir Galya köyünde yaşıyorlardı. Asteriks'in can dostu, sırtında kocaman taşları taşıyabilen, üçyüz kiloluk Hopdediks'ti. Hopdediks'in minicik Idefiks diye bir köpeği vardı, bu köpecik çok tabiatseverdi. Ne zaman bir ağaç kesilse ağlardı. Her kavgada Romalılar'ı dağıtan elemanların sırrı köy büyücüsü Hokus Pokus'un pişirdiği "deve gücü tazı hızı şerbeti" idi. Ne zaman savaş çıksa bizimkiler bu şerbetten içer ve Romalılar'ın ağızlarını burunlarını kırarlardı. Ama Hopdediks küçükken şerbet kazanına düştüğü için onun içmesine izin vermezlerdi. Köyün şefi Toptoriks, Romalıları kocaman balıklarla döven balıkçı Palamutiks, güzel kızı da Dilberiks idi. Bir de sesi çok çirkin bir Şair vardı. He maceranın sonunda köyün meydanına şölen sofrası kurulur, yaban domuzu kızartması yenir, ama Şair şarkı söylemesin diye bir ağaca asılırdı.

http://forum.kanka.net/showthread.php?825471-1990-quot-l%C4%B1-Y%C4%B1llar%C4%B1n-%C3%87izgi-Filmleri-(Ne-G%C3%BCzel-G%C3%BCnlerdi-Ahh)